Ignacy Pinkas we fragmentach wspomnień Marii Magdaleny Wolnej

Na wiosnę Ojciec zachorował na różę. Przy jego słabym zdrowiu było to niebezpieczne, toteż zajął się nim profesor Oszast, znany dermatolog. Kuracja była ciężka, stosowano okłady z azotanu srebra – nie było wtedy ani sulfamidów, ani tym bardziej antybiotyków. Profesor osobiście co dzień rano przychodził do chorego, zmieniał opatrunek no i zapewne stosował jakieś leki. Różę, która powstała od zadrapania krostki w nosie, opanowano dość szybko. Honoraria płaciło się obrazami. Na szczęście kilku znanych lekarzy krakowskich lubiło obrazy Pinkasa. (…)

(…) zdrowie Ojca pogorszyło się. Okazało się, że w międzyczasie był w Bystrej Śląskiej, ale tam się mu pogorszyło, więc Mama przewiozła go do Krakowa i umieściła w szpitalu Narutowicza, obecnie Biernackiego, gdzie dostali separatkę, w której Mama mieszkała opiekując się Ojcem w dzień i w nocy. Otaczała go powszechna życzliwość. Kierowniczką personelu pielęgniarskiego była pani Zofia Krausowa, ta sama, co w Bystrej za pierwszej bytności w 1930 roku. Ogromnie troskliwa, starająca się o specjalne menu, gdyż chory tracił apetyt. Opiekowali się nim dwaj świetni lekarze: doktor Biernacki, którego imię nosi obecnie ten szpital i doktor Siedlecki. (…)

W chwili śmierci Ojciec miał nie skończone 47 lat, Mama 38. Mimo to, że wiedzieliśmy iż Ojciec jest ciężko chory, wciąż wydawało się nam, że podniesie się i będzie żył. Do ostatniej chwili interesował się wszystkim, co w domu, co z nami… Jak Mama opowiadała, rano tego dnia mówił do niej:
– „Wiesz Marysiu, dziś we śnie byłem u ciebie na Białorusi, biegali żołnierze, płonęła karczma, tak jakby wojna…”
Martwił się tym, co po śmierci Marszałka działo się w Polsce. Ostatni jego obraz olejny: „Troska” przedstawiał kobietę siedzącą na zrębie skał, za nią pola, oracz, w dali wieże Wawelu. Front obrazu był w słońcu, ale od wschodu nasuwały się ciężkie chmury. Wciąż pracował nad wyrazem smutku i twarzy kobiety. Twarz ta ewoluowała w ciągu malowania i z klasycznych rysów typu Malczewskiego, przybrała rysy chłopki. Ja ten obraz nazwałam nie „Troską”, lecz „Polską”. Ojciec zawsze był gorącym patriotą i myśl o kraju nie opuszczała go do końca.

Zmarł 6 sierpnia, gdy w Krakowie odbywał się doroczny Zjazd Legionistów. Na pogrzebie był generał Bolesławicz [15] z pocztem sztandarowym. Przemówił przyjaciel Ojca, doktor Z. Landau, prawnik, mecenas jego sztuki. (…)

* Bolesław Wolny jest kuzynem Jerzego Wolnego, męża Autorki wspomnień

[1] W Wilnie, w 1919 roku.
[2] Lucjan Żeligowski (1865-1947), pułkownik w armii carskiej Rosji, generał w Wojsku Polskim, proklamował tzw. Litwę Środkową. Odznaczony Orderem Virtuti Militari. Zmarł w Londynie.
[3] Ignacy Pinkas, syn Macieja i Stefanii,  urodził się 12 XII 1888 w Jaśle.  Był artystą malarzem, studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W sierpniu 1914 roku wstąpił do Legionów, służył w 1. Pułku Artylerii I Brygady Legionów. Żonaty z Marią Magdaleną Kazanowiczową. Zmarł 3 VIII 1935 w Krakowie. W Muzeum Regionalnym w Jaśle znajduje się galeria jego obrazów, podarowanych w 1996 roku przez Marię Wolną, jego pasierbicę. Obszerne wiadomości o Ignacym Pinkasie, Marii Wolnej z domu Kazanowicz, Władysławie Sergiuszu Kazanowiczu oraz o galerii w Muzeum Regionalnym w Jaśle znajduje się na stronie internetowej: „Ignacy Pinkas, artysta malarz, uczeń Jacka Malczewskiego, legionista”, 2017.
[4] Adam Krzyżanowski (1873-1963), ekonomista, profesor UJ w Krakowie.
[5] Marian Krzyżanowski (1880-1964), księgarz, wydawca w Krakowie.
[6] Jan Dąbrowski (1890-1953), historyk, profesor UJ w Krakowie.
[7] Adam Vetulani (1901-1976), historyk prawa, profesor UJ w Krakowie.
[8] Stanisław Kot (1885-1975), historyk, profesor UJ w Krakowie.
[9] Marian Szyjkowski (1883-1952), profesor UJ w Krakowie, kierownik Katedry Języka i Literatury Polskiej na Uniwersytecie Karola w Pradze.
[10] Tomasz Garrique Masaryk (1850-1937), profesor filozofii, socjolog. Prezydent Czechosłowacji w latach 1920 – 1935.
[11] Zygmunt Lasocki (1867-1948), prawnik i polityk Ruchu Ludowego.
[12] PTTK – Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze.
[13] Karol Estreicher (1906-1984), historyk sztuki, profesor UJ w Krakowie.
[14] Julian Krzyżanowski (1892-1976), polonista, historyk literatury, profesor UJ w Krakowie.
[15] Marian Bolesławicz (właściwie: Marian Fornal, 1890-1980), oficer artylerii, Legionista. Zmarł w Londynie.